أدب
انا الفلاح
احمد جابر سويلم
هشد رحالى واتمشى
مابين التوته والساقيه
انا الفلاح اللى فنيت عمرى
مابين بيتى وبين ارضى
احس بغربه لو
ماشفت فيه زرعى
وانا الفلاح اللى
ربى ولاده ع التقوى
وانا اللى بلملم من
الهموم سعات جرحى
وانا اللى برسم
ضحكتى وفرحى
انا الفلاح اللى
ماهزه الريح مره
وانا اللى عشت
الصبر بحلوه وبمره
سنين العمر بتمر
والزمن بيجرى
ودنيا عجيبه لماضى
اليوم فيها ترجعنى
والف حكايه وروايه
تصحى اوجاعنا
وناس حلوه زمان
كانت صحبه تجمعنا
ورحله ويا القدر
تيجى فى لحظة تفرقنا
يروح الفرح ويجى
الحزن للماضى يرجعنا
ابص اليوم لاهل
اليوم وانا دمعى بتحسر
على ناس تبيع
فى الارض وماياثر
احس بغربه وسطيهم
والاقى دموعى تسبقنى
يابن الريف بلاش
تبيع الارض وتهاجر
وتلبس توب مهش توبك
وتفرح بيه وتتعاجب
تبيع ارضك وتمشى غريب
فى بلاد ماتعرف الواجب
هقولك ايه واعيدلك ايه
ماتهت خلاص عن الواجب
